Monako, zaraz po Watykanie, jest najmniejszym państwem świata. Zamieszkiwane jest jedynie przez 40 tysięcy mieszkańców. Nie od dziś wiadomo, że Monako jest podatkowym rajem dla bogatych ludzi. Większość posiadłośći należy do biznesmenów, aktorów oraz sportowców.
Monte Carlo bardzo różni się od innych europejskich miast, w których dotychczas byłem. Emanuje z niego wyrafinowanie – eleganckie kobiety wypoczywające na plażach Francuskiej Riwiery, czy też mężczyźni w garniturach od LouisVuttoin wracający z jednego z najstarszych i najbardziej znanych kasyn na świecie. Nie da się ukryć, że Monako jest księstwem snobistycznym. Jednak hotele, luksusowe samochody, plaże na które wejście kosztuje 100 euro, nie mogą zaślepić naturalnego piękna, jakie nas tam otacza. Wąskie uliczki unoszące się ponad dachami kolejnych domów, które są otoczone przez drzewa mandarynkowe, czy krystalicznie błękitna laguna sprawiają, że człowiek może oderwać się nieco od rzeczywistości.
Nasza wizyta w Monako była krótka i ograniczyła się jedynie do spaceru po mieście oraz – jakżeby inaczej – kąpieli w morzu 
